Balet "Śpiąca królewna" prosto z Teatru Bolszoj w Moskwie - retransmisja

Zapraszamy dzieci, młodzież i dorosłych na retransmisję kinową spektaklu baletowego do muzyki Piotra Czajkowskiego „Śpiąca królewna” wystawionego w Teatrze Balszoj w Moskwie.

Pokaz odbędzie się 12 maja 2019 roku godz. 16.00

Zobacz fragment spektaklu TUTAJ

Bilety są dostępne online oraz w sekretariacie GOK. 

ŚPIĄCA KRÓLEWNA

spektakl zarejestrowany podczas transmisji HD Live: 22 stycznia 2017

LIBRETTO

Iwan Wsiewołożski i Marius Petipa wg baśni Charlesa Perraulta

CHOREOGRAFIA

Jurij Grigorowicz wg Mariusa Petipy

MUZYKA

Piotr Czajkowski

SCENOGRAFIA

Ezio Frigerio

KOSTIUMY

Franca Squarciapino

ŚWIATŁO

Vinicio Cheli 

OBSADA

Księżniczka Aurora Olga Smirnowa 

Książę Desiré Siemion Czudin 
Wróżka Bzu Julia Stiepanowa 
Zła wróżka Carabosse Aleksiej Łoparewicz 

Błękitny Ptak Artiom Bieliakow

Księżniczka Florina Anastazja Denisowa 

Pierwsi tancerze, soliści, koryfeje i zespół baletowy oraz orkiestra Teatru Bolszoj w Moskwie

Opis:

Baletowa wersja baśni Charles’a Perraulta o księżniczce Aurorze, która zasnęła na sto lat, ukłuwszy się podczas swoich szesnastych urodzin w palec zaczarowanym przez złą wróżkę wrzecionem, to klasyk nad klasykami. Spektakl nie tylko opowiada historię śpiącej królewny, ale jest przede wszystkim pełnym uroku, barw i tanecznej wirtuozerii baletowym koncertem, wymagającym zaangażowania olbrzymiego zespołu, w tym uczniów szkoły baletowej, a także kilkudziesięciu solistów. „Śpiąca królewna” to także przedstawienie o niezwykłej urodzie plastycznej, przenoszące nas w czasy carskiej Rosji i bogatych wstawień w carskich teatrach. Oryginalną choreografię Petipy odtworzył, zarazem opracowując ją na nowo, od lat związany z moskiewskim zespołem Jurij Grigorowicz. Zgodnie z tradycją wykonawczą, według której złej i szpetnej postaci nie może wykonywać balerina, w postać złej wróżki Carabosse wciela się mężczyzna.

DYRYGENT

Paweł Sorokin

Prapremiera światowa:

1890, Teatr Maryjski, Petersburg

Premiera tej wersji choreograficznej:

18.11.2011, Teatr Bolszoj w Moskwie

STRESZCZENIE LIBRETTA

PROLOG

Pałac króla Florestana XIV. Wszyscy świętują narodziny księżniczki Aurory. Catalabutte, mistrz ceremonii, sprawdza listę zaproszonych na uroczystość. Wśród dworzan i gości, którzy przybyli, by pogratulować królowi i królowej nowo narodzonej córeczki, zjawia się Wróżka Bzu, a wraz z nią inne dobre wróżki. Każda z nich przyniosła po podarunku dla maleńkiej księżniczki, a owymi prezentami są najlepsze ludzkie cechy. Nagle wybucha zamieszanie. Wraz ze swoją ohydną świtą zjawia się zła i potężna wróżka Carabosse. Jest wściekła, że nie zaproszono jej na uroczystość. Pała chęcią zemsty. Ona też ma dla malutkiej prezent: rzuca na dziecko czar, który spowoduje, że Aurora umrze młodo, ukłuwszy się uprzednio wrzecionem. Na szczęście Wróżka Bzu nie zdążyła jeszcze złożyć swojego daru, dlatego teraz stara się złagodzić okrutny czar Carabosse. Obiecuje królowi i królowej, że Aurora, gdy ukłuje się igłą wrzeciona, nie umrze, ale zapadnie w głęboki i długi sen, z którego zbudzi ją tylko pocałunek zakochanego księcia. Wściekła Carabosse opuszcza pałac.

AKT PIERWSZY

Szesnaste urodziny księżniczki Aurory. Wszyscy pilnują, aby nikt nie miał przy sobie ostrego przedmiotu, którym księżniczka mogłaby się ukłuć. Przybyli z daleka czterej książęta starają się o rękę Aurory i tańczą z nią adagio z różami. W trakcie uroczystości pojawia się nieznajoma stara kobieta, która wręcza jubilatce dziwny przedmiot. Ufna Aurora bierze go do ręki i natychmiast rani się w palec, a po chwili, bez życia, osuwa się na ziemię. Okazuje się, że owym przedmiotem jest wrzeciono, a staruszką – zła wróżka Carabosse, która oznajmia, że oto jej klątwa dosięgła księżniczkę, po czym znika. Na szczęście zjawia się dobra Wróżka Bzu, przypominając zgromadzonym o prezencie, który kiedyś podarowała Aurorze, a który złagodzi zły czar. Księżniczka nie umarła więc, ale pogrążyła się w głębokim śnie. Zbudzić ją może tylko pocałunek księcia. Ponieważ Aurora usnęła, Wróżka Bzu sprawia, że także całe królestwo zapada w głęboki sen.

przerwa

AKT DRUGI

Scena pierwsza

Królewski park. W otoczeniu swojej świty książę Désiré, polując, stara się zabić czas i przezwyciężyć melancholię. Jakby w odpowiedzi na jego smutny nastrój zjawia się Wróżka Bzu, która roztacza przed nim wizję śpiącej Aurory. Książę jest oczarowany pięknem księżniczki. Błaga więc Wróżkę Bzu, by ta pomogła mu odszukać śliczną dziewczynę. Wróżka zabiera księcia na swoją magiczną łódź i razem płyną w kierunku zaczarowanego zamku.

Scena druga

Mrok i pustka panuje w pogrążonym we śnie królestwie. Strzeże go zła Carabosse. Wróżka Bzu i książę Désiré zbliżają się do zamku. Stara wiedźma stara się ukryć Aurorę przed przybyszami, ale na próżno – księciu udaje się dostrzec śpiącą piękność. Całkowicie już będąc pod wpływem jej uroku, książę czule całuje księżniczkę, a wtedy zły czar pryska. Carabosse znika, Aurora budzi się, a razem z nią – całe królestwo. Księżniczka od razu zakochuje się w swoim wybawicielu. Książę Désiré prosi króla i królową o rękę ich córki, na co ci z radością przystają.

AKT TRZECI

Wesele księżniczki Aurory i księcia Désiré. Wśród gości przybyłych na uroczystość zjawiają się postacie z innych bajek: Kopciuszek z księciem Fortuné, Czerwony Kapturek z Wilkiem, Kot w Butach i Biała Kotka, Błękitny Ptak z perskiej baśni z księżniczką Floriną, a także Wróżki klejnotów. Młoda para tańczy swój pierwszy taniec, a Wróżka bzu błogosławi im, życząc szczęścia.