Turandot – nieukończona opera w trzech aktach Giacoma Pucciniego - retransmisja
"Turandot" Giacomo Pucciniego (1858–1924)
Libretto: Giuseppe Adami i Renato Simoni
Retransmisja z The Metropolitan Opera w Nowym Jorku.
Data projekcji kinowej: 7. kwietnia 2019 r. godz. 17.00
bilety: https://s10.systembiletowy.pl/tok/
Metropolitan Opera (potocznie The Met) – teatr operowy w Nowym Jorku, pierwotnie (od powstania do 1966 roku) znajdujący się w gmachu przy Broadwayu, pomiędzy 39. a 40. ulicą.
Spektakl zarejestrowany podczas transmisji HD Live: 30 stycznia 2016.
KOMPOZYTOR Giacomo Puccini
LIBRETTO Giuseppe Adami i Renato Simoni
REŻYSERIA Franco Zeffirelli
SCENOGRAFIA Franco Zeffirelli
KOSTIUMY Anna Anni i Dada Saligeri
ŚWIATŁO Gil Wechsler
CHOREOGRAFIA Chiang Ching
DYRYGENT Paolo Carignani
OBSADA
Turandot Nina Stemme
Liu Anita Hartig
Kalaf Marco Berti
Timur Aleksander Tsymbaluk
Soliści, chór, orkiestra The Metropolitan Opera
PREMIERA TEJ INSCENIZACJI 12 marca 1987
Opis:
Inscenizację „Turandot” przygotowaną dla Met przez Franca Zeffirellego już dawno okrzyknięto wizytówką nowojorskiej sceny. Sławny reżyser zaprojektował także prawdziwie baśniową scenografię, która nieustannie zachwyca widownię. Pracę nad „Turandot” przerwała kompozytorowi śmierć, lecz dzięki staraniom legendarnego dyrygenta Artura Toscaniniego opera została dokończona – finałowy duet księcia Kalafa i tytułowej księżniczki dopisał Franco Alfano. Partytura Pucciniego obfituje w wielkie przeboje muzyki operowej; każdy zna choćby słynną arię Kalafa „Nessun dorma”. Jednak największe wymagania stawia wykonawczyni roli tytułowej: na premierze śpiewała ją Rosa Raisa, urodzona jako Róża Burchstein w Białymstoku, która ponoć straciła po tym występie głos. Nie grozi to Ninie Stemme, wykonującej z powodzeniem wielkie partie dramatyczne na największych scenach świata.
TREŚĆ OPERY
Akt pierwszy
Przed pałacem cesarskim w Pekinie. Mandaryn czyta obwieszczenie: każdy książę, który pragnie poślubić księżniczkę Turandot musi odpowiedzieć na trzy zagadki. Jeśli mu się nie uda, zostanie ścięty. Najnowszy konkurent, książę Persji, zostanie stracony o wschodzie księżyca. Wśród zgromadzonego tłumu jest niewolnica Li, opiekująca się starcem i młody Kalaf, który w starym człowieku rozpoznaje swego zaginionego ojca. To Timur, pokonany król Tartarów. Po klęsce tylko Li pozostała mu wierna, a gdy Kalaf pyta ją dlaczego, Li odpowiada, że kiedyś Kalaf raz uśmiechnął się do niej.
Książę Persji jest prowadzony na stracenie. Tłum wywołuje z pałacu księżniczkę Turandot i prosi o ułaskawienie skazańca. Księżniczka rozkazuje wykonać egzekucję. Ku przerażeniu Li i Timura Kalaf, olśniony niedosiężnym pięknem księżniczki, postanawia ją zdobyć. Trzech ministrów Ping, Pang i Pong starają się zniechęcić młodzieńca, ale on jest niewzruszony. Pociesza płaczącą Li i uderza w gong oznajmiając, że przybył nowy konkurent do ręki Turandot.
Przerwa
Akt drugi
Ping, Pang i Pong w zaciszu swych komnat lamentują nad upadkiem kraju pod krwawym panowaniem Turandot. Ministrowie mają nadzieję, że miłość wreszcie znajdzie drogę do serca księżniczki i je odmieni. Marzą o spokojnym życiu z dala od dworu. Wrzawa na zewnątrz zmusza ich do powrotu do rzeczywistości.
Kalaf staje przed tronem cesarza. Władca stara się namówić go, aby zrezygnował z próby odgadnięcia trzech zagadek, ale Kalaf jest nieugięty. Pojawia się księżniczka Turandot. Opowiada historię swej babki, księżniczki Lou-Ling, która została porwana i zabita przez obcego księcia podczas podboju. Chcąc pomścić los babki, Turandot postanowiła, że żaden mężczyzna nigdy jej nie posiądzie.
Księżniczka zadaje pierwszą zagadkę: Co rodzi się każdej nocy i umiera każdego poranka? „Nadzieja” – poprawnie odpowiada Kalaf. Druga zagadka brzmi: Co błyska czerwono i ciepłe jest jak płomień, ale nie jest płomieniem? „Krew” – Kalaf zgaduje po raz drugi. Wstrząśnięta Turandot zadaje trzecią zagadkę: Co jest jak lód, ale pali jak ogień? Kalaf tryumfalnie odpowiada: To Turandot! Tłum wybucha radością, a księżniczka na próżno błaga ojca, aby nie oddawał jej obcemu. Kalaf proponuje Turandot własną zagadkę: jeśli księżniczka do rana pozna jego imię, on dobrowolnie pójdzie na śmierć.
Przerwa
Akt trzeci
W nocy w ogrodach cesarskich, Kalaf słyszy obwieszczenie: pod karą śmierci nikt w Pekinie nie ma prawa spać, dokąd Turandot nie pozna imienia cudzoziemca. Kalaf jest pewny swojego zwycięstwa, ale Ping, Pang i Pong próbują go przekupić, aby opuścił miasto. Straże na rozkaz księżniczki chwytają Li i Timura. Gdy nadchodzi księżniczka i każe przesłuchać Timura, Li mówi, że tylko ona zna imię cudzoziemca, ale nie wyzna go nawet pod groźbą śmierci. Dziewczyna jest poddana torturom, ale milczy. Będąc pod wrażeniem jej odwagi, Turandot pyta Li, jaka jest tego tajemnica. To miłość – odpowiada Li. Kiedy żołnierze wznawiają tortury, Li chwyta sztylet i zabija się.
Turandot pozostaje sama oczekując na spotkanie z Kalafem. Młodzieniec całuje ją. Księżniczka po raz pierwszy czuje coś w sercu i płacze. Kalaf, pewien wygranej, wyjawia jej swoje imię, oddając życie w ręce księżniczki. Turandot prowadzi Kalafa przed tron cesarza. Mówi, że poznała imię cudzoziemca: brzmi ono Miłość.